 |
| Flea (solda) ve Anthony Kiedis. RHCP en son Rock in Rio'da çaldı. |
Müzik dünyası, beş yıllık bir aradan sonra, yeni albümleri “I’m With You” ile sahalara dönen Red Hot Chili Peppers’ın geri dönüşünü kutluyor. Peki taze albüme eleştirmenler ve dinleyiciler ne diyor? Aktüel sordu.
SEBLA KOÇAN
Doğrusunu söylemek gerekirse, dünyaca ünlü ABD’li topluluk Red Hot Chili Peppers’ın bu kez işi çok daha zordu. Zira 2006’da yayınlanan çift CD’li “Stardium Arcadium” en iyi rock albümü ve şarkısı da dahil olmak üzere 5 adet Grammy almış ve sonrasında grup içinde yaşanan anlaşmazlıklar nedeniyle sıkıntılı günler geçirmişlerdi. Fanlar da yıllanmış ekibin en önemli elemanlarından olan John Fruisciante’nin gruptan ikinci kez ayrılmasından sonra “acaba iyi bir albüm dinleyebilecek miyiz” diye hafif bir tedirginlik içindeydi. Haklılardı da, zira Red Hot Chili Peppers’ın 1991’deki ilk albümleri “Blood, Sugar, Sex, Magik”teki soundlarının ve “Dani California”, “Californication”, “Scar Tissue” gibi olağanüstü hitlerin akılda kalan gitar riff’lerinin yaratıcısı Frusciante’den başkası değildi.
 |
| Flea ve "yeni çocuk" Klinghoffer |
Red Hot Chili Peppers, grubun soundunu şarkılarına imza gibi çakan ve müzik dünyası içinde “dahi” olarak nitelenen Frusciante’nin ekiple yolları ayırması sonrası kendilerini toparlamalarının çabuk olmadığını ama bir süre sonra birbirlerine daha da sıkı bağlandıklarını anlatıyor. Grubun şahsına münhasır basçısı Flea, “John gittikten sonra gruba devam edemeyeceğimi düşündüm. Ama o gittikten sonra, içimde bir şeyler değişti ve kendimi hem gruba hem de Anthony’ye karşı çok bağlı hissettim. 15 yaşımızdan beri arkadaşız. Ayrılmaz ikiliyiz. Aramızda sevgi-nefret ilişkisi olsa da o benim kardeşim” diyor. Ve ekliyor: “Tabii ki John mükemmel bir müzisyendi, bize çok şeyler kattı. Yeri asla doldurulamaz, kimse John olamaz.”
“YENİ ÇOCUK” DAHİ GİTARİSTİN ÖĞRENCİSİ
John Frusciante, ekibe “Mother’s Milk” albümü sonrası katıldığında 18 yaşında bir eroin bağımlısıydı. Grubu ilk terk ettiğinde onun yerine gitarları Jane’s Addiction’dan Dave Navarro çaldı ve 1995’teki “One Hot Minute” çıktı. Bu albümün başarısızlığı üzerine herkes hemfikirdi: Frusciante’siz olmuyordu. Dahi gitarist üç yıl sonra gruba geri döndü.
Yeni eleman Josh Klinghoffer, 2007’deki dünya turnesinde Red Hot Chili Peppers’a eşlik etmiş ve daha önce PJ Harvey, Beck ve Gnarls Barkley gibi isimlerle çalmış bir yetenek. Daha önce Frusciante’nin solo albümlerinde de çalmış ve işi ustasından öğrenmiş olduğu bir gerçek. Yeni albüm “I’m With You”daki 14 gıcır şarkıdaki performansı kulak tırmalamıyor, aksine grupla bütünleşmiş olduğu hissediliyor. Yaşı 31, yani grubun en genci. Peki genç yetenek Red Hot Chili Peppers’ın Frusciante sayesinde müzik dünyasına armağan ettiği bu özel sound’u bir adım ileri götürebilecek mi? Bunu zaman gösterecek.
DÜNYA NE DİYOR?
Musicradar: “Yeni çocuk gerçek sound’a ihanet etmiyor, grubun ruhuna aykırı düşmüyor. Bir çeşit ‘dünyanın yeni gitar kahramanıyım’ diyor.”
Spin: “Kiedis’in orta yaş bunalımı hem ‘Brendan’s Death Song’ hem de ‘Happiness Love Company’de hissettiriliyor: ‘Yalnızlıkla mücadelenin güçlüğünü hepimiz biliyoruz’ der gibi.”
Q: “Flea’nın bu albümde durgun geçen dönemde müzik bilgisinin daha da geliştirdiği belli oluyor. Kiedis’in vokallerindeki kalın, büyük, ahmakça havanın 2007’de ilk kez baba olmasıyla bir ilgisi olabilir.”
Spinner: “Grup eski ve yeni tınıları birlikte harmanlıyor, tıpkı trompet destekli şarkılarla Latin esintili şarkıların bir arada kullanılması gibi.”
Musicology: “Yeni albüm RHCP fanlarının umdukları gibi değil, ama birkaç şarkıyı tekrar çalma isteği uyandırdığı söylenebilir. Akılları alacak diyemeyiz ama hep tınladıkları gibi ‘yolun ortasındayız’ hissi bırakıyor. Ve bunun için yalnız yeni çocuğu suçlamamak lazım.”
TWITTER’DA KİM NE DİYOR?
@timurcelikyay // DJ, prodüktör
RHCP’nin yeni albümü eh işte. Heyecan verici bir şey yok. Baştan sonra kaç kere dinlerim bilemedim. Bu son olabilir.
@creep_ist (Selçuk Urgancıoğlu) // blogger
Bence albüm oldukça iyi, gerçek RHCP sound’u, “Californication”dan sonraki en iyi albüm.
@neonojelikiz (Müge Özden) // RHCP fanı
RHCP fanı olarak beklediğim gibi çıkmadı, değil ilk dinleyişte, ikinci dinleyişte bile seveceğimi sanmıyorum. İlk single güzel ama. Josh'un arka vokalleri John'a çok benziyor. Ayrıca herkes nasıl Look Around'u bu kadar sevmiş anlamadım. İkinci single o olmasın.
@13melek (Yiğit Atak)// Müzik yazarı, akademisyen
Dinlemesi kolay ve eğlenceli ama üste tek bir tuğla koymamışlar. Tabii en azından uçuruma düşmemişler. Yıllar sonra bu albümle anmayız onları ama Frusciante'nin olmadığı ilk döneme göre çok daha iyi. Yeni gitaristin Frusciante'nin öğrencisi olmasından kaynaklanıyor bu durum. Ben ikinci yarıyı daha çok sevdim bu albümde, özellikle piyanolu şarkıları.
@eda_solmaz // Gazeteci
RHCP 99 ve 2000'lerin başında kalmış benim için son albümde bunu anladım. Anthony, ne olmuş sana öyle o bıyıkla!
ALİ DENİZ USLU
Müzik yazarı
“Mevsimsiz bir fırtına değil”
Red Hot Chili Peppers göreceli olsa da uzun sayılabilecek bir aradan, beş yıldan sonra “I’m With You" ile döndü. Çıtayı fazla yukarı çekerseniz, beklentileriniz kurt gibi kemirir adamı. Müzikte de durum farksız. İşte bu yüzden “I’m With You" mevsimsiz bir fırtına değil. Dingin, asüde ne dediğini bilen ve şaşırtamayın bir albüm. Uzun soluklu grupların monoton ritimlerinden, sıradanlığından uzak ama arada yakınına da düşüyor. Sözel olarak bir adım ötedeler, o kesin. Ama o çirkin tabirle bu bir “olgunluk” albümü değil. 14 şarkıyı ilk nefeste içime çektiğimde benim aklımda “Did I Let You Know”, “Factory of Faith” ve “Happiness Loves Company” kaldı. Sanırım müzikal olarak çemberin dışına çıkan parçalar da bunlar... Ama albümün zihinde demlenmesi için epey zamana ihtiyacı var.
