 |
| Aşkın, Fatma, Can, Okan |
Gurur duydum!
Model geldi, "Diğer Masallar" geldi nihayet elime!
Bu "Model kızları" hakikaten de ilk günden bugüne benim için hep özel oldu. İlk günlerinde birlikte stüdyo gezmişliğimiz bile var! (Bkz. Ünlüyü tanıyorum tribindeki kalantor köşe yazarı tribi) Ama sahiden öyle. Model, o zamanlarki adıyla A Due Carmen, Roxy Müzik Günlerine katılmış ve Billboard Özel Ödülü'nün sahibi olmuştu. Dergiye geldikleri günü hiç unutamıyorum. Çok şekerlerdi, acayip gülüp eğlenmiştik. Sonra grupta değişiklikler oldu, bülbülses Fatma geldi ve ekip Model adını aldı. (Aşkın'ın telefonda "ayakkabı kutusu üzerinde gördük, model hoşumuza gitti, koyduk öylece, ilk adımız zordu" demesini unutamıyorum. Bir de sürekli Aşkın arayınca bu görevi Okan devralmıştı ve "biraz da ben arayayım" demişti, çok komikti.) Can derseniz, grubun tam anlamıyla evrimini geçiren adamıydı herdaim.
Model esasında önce "Perili Sirk" adında bir EP kaydetti ama o EP biraz güme gitti. Dönem ve şartlar deyip geçelim, yoksa asıl nedenleri saymaya kalksak herhalde ortalık birbirine girer. Ne zaman ki Model GNL kanatları altında Demir Demirkan ve Sertab Erener'in sihirli ellerine teslim oldu, işte "Diğer Masallar"ın ve grubun miladı o oldu. Geçtiğimiz sene ve bu sene marka konferansında ortalığı inim inim inlettiler. Arada başlarına talihsizlikler de gelmedi değil ama ben inanıyorum, bu yıl Model'in yılı. Bunu çoktan hak etmişlerdi. Zaten çalmadıkları yer kalmamıştı. (Laf aramızda, fıstık gibi ska yaparlar kendileri, bayılırız.)
Ne yalan söyleyeyim, bu albüm 2011'in en iyi albümlerinden biri. Heyecan verici! O kadar çok göğsüm kabardı ki, yerden birkaç feet yükseldim, "çorbada benim de tuzum var, minicik, minicik de olsa!" diye kendi kendime gurur duydum Model'le. Albümü çantaya atıp eve yollanırken Beşiktaş çarşısı içinde "Buzdan Şato"yu duydum, iyice mutlu oldum. Şimdi albüm dönüp duruyor. Sürekli dönüp duruyor. Hiçbir şarkıyı geçmeden, bayıla bayıla dinliyorum. "Şey...Belki"ye şimdilik vurulmuş durumdayım. Ama diğer şarkılara haksızlık etmek istemem. Hepsi birbirinden nefis.
Model'in ilk "doğru dürüst" albümünün en dikkat çeken yanı, sözleri. Hani denir ya, "girly" ama öyle uçuş uçuş değil. Hüzünlü ama kederli değil. Sevimli ama soytarı değil. Yer yer güneşli, yer yer sağanak yağışlı. Can Temiz'e temiz bir alkış daha. Sözlere bayıldım. Bu kadar "yalnızlıklı, sensizlikli, yüreğine sağlıklı, aşklayalımlı, kışlayalımlı" zırvalığın içinde dimdik duruyorlar.
Baksanıza "Benim Tatlı Kanserim"e:
Bu aşk bir kanser hücresi
Belli yok tedavisi
Sardıkça her yerimizi
Tutkuyla bağlanıyoruz
Bu kanlı yaratık nereni sardıysa
Hiç düşünmeden hani kesip atarsın ya...
Tut ki bu illet kalbine dadandıysa
Kalbini de söküp atamazsın ya
Varsın solsun çiçeklerim
Ben ölmeyi de beklerim
Yine de kesip atamam seni
Benim tatlı kanserim...
Fatma deseniz vokalini iyiden iyiye tırmandırmış, güçlendirmiş, geliştirmiş. Zaten bülbüller gibi şakıyordu, şimdi artık devler ligine girecek kadar randımanlı olduğunu düşünüyorum. Son dakika Serkan neden gruptan ayrıldı, bilemiyorum ama üzülmedim diyemem. Dilerim bundan sonra herkes için en iyisi olur.
Ellerine sağlık Model. Kusura bakmayın bunu diyeceğim, hakkımdır:
Ben biliyordum!
