Power FM'e sarmış vaziyetteyim bu ara. Mainstream'in tillahı derler ya (derler mi?) o hesap. Daha önce de itiraf etmiştim, Cenk-Erdem sevgisi doruklarda, dinlerken otomatikman ne çaldığına da kulak kabartıyor insan. Galiba bu şarkıların da belli dönemleri var. Bazen çok kötü oluyor, dayanılmaz boyutlara ulaşıyorlar. O vakit kaçızlamalı. Fakat bu ara çalan şarkıların hepsi epey iyi bence. Halen o alık bakışlarla iki üç manita birden bağlayabileceğine inancım olmasa da, hayatımda ilk defa Enrique Iglesias çalarken "bi' sus be adam!" demiyorum, epey seviyorum hatta şarkıyı. Rihanna'ya karşı pek sevgim saygım yoktur, ama "S&M"de baya eğleniyorum. Bir de Duck Sauce'un "Barbra Streisand"ı var. Bu üçü kardeş zaten. Birinden biri çalınca diğeri peşinden geliyor. Kliplere dikkat lakin. Hem Iglesias hem Rihanna +18 diyarlarından sesleniyor.
Haftanın heyecan verici bir diğer gelişmesi de Daft Punk'ın Coca Cola'ya yaptığı jingle. Tron'da bol bol Zero görüyorduk, anlamalıydık. Belki bu işbirliği bir turneye vesile olur da İstanbul semalarında canlı canlı bir kere daha izleriz, kimbilir?
