Dün Brian Molko'nun birkaç cm. burnunun dibine girmek suretiyle yaptığım incelemeye göre, hayatın çok acımasız olduğunu anladım: 36'sında rockstarlık olayları tehlikeye giriyor... Hele ki dünyanızı androjenlik üzerine kurduysanız.
Üzülerek söylüyorum ki Molko Dayı'nın şakaklarına kar yağmış. O da bunu anlamış olacak ki, saçlarını boyamış ha boyamış, uzatmış ama saçlar Pantene reklamındaki "Pantene'den önce" klasmanından öteye gidememiş... :(
Brian Molko nazarımda "Sleeping With Ghosts" nedeniyle mühimdir; English Summer Rains, Bitter End şarkılarına olan saygımız sonsuzdur.. Nitekim konser esnasında Bitter End'e gereken saygıyı gösterdiğime eminim.. Fakat gerçekleri konuşmak lazım. Yeni davulcu Steve Forrest'ı dün gece izledikten sonra, eski karizmatik abimiz Steve Hewitt'i yalan yok, hiç aramadı gözlerimiz! Tüm dünya davulcularla dolsun istedik...
Zannımca kendisinin acilen Chris Cornell damarına koşması gerekiyor (babayım, iki evladım var, çirkin de olsa karımı çok seviyorum, bakın bu da Twitter’ım, evet bir zamanlar Soundgarden'da söylerken dünya üzerinde yaşayan en muhteşem insanlardan biriydim ama şimdi yaşımı başımı aldım ortamlardan çekildim, gel bakalım Timbaland remixe koş Timbaland vb.) yoksa androjen dünyası onu daha fazla bağrına basmayacak. (Bkz. geçen sene Kapadokya yöresinde marijuhana kafasından çıkamayan Türk sosyetemize çalmak zorunda kalan Boy George.. )Yaşını başını almış müzisyenden artık ne androjen, ne seks ilahı, ne de rockstar oluyor.. Hayat acımasız! Acilen "ebeveyn olma" önlemini almak gerekiyor.
Bugün itibarıyla Placebo kafasından çıkarak Kasabian'ın "Underdog"unu dinlemeye başladım, ama Kasabian konusunu ve yeni albümü solist Tom Meighan'a zamanında "Oh my God!" dedirtmiş olan bilirkişi İpek Arıbaş Candan hanımefendi yazmış, buradan buyrun...
Saygılarımızla...
