bahar gelsin!
pek bir emir kipiyle konuşmaktan hazzetmesem de, yine de bazen bunalıp "ehöyyt" yapabiliyorum. kaldı ki kışın bir türlü gelememeleri ve abuk havalara maruz kalmalar epey bir canımı sıkmıştı. galiba baharın zamanı geldi.
bir zamanlar "baharı bekleyen kuşlar gibi" vardı. aklıma san'at güneşimiz zeki müren gelir. küçükken "bu kadın mı erkek mi" diye sorduğumda annem, muallak cevaplar vererek körpe dimağımı iyice karıştırırdı. şimdi zakkum'a da bakınca "bunlar kadın mı erkek mi" diyorum, değişen pek bir şey yok!
değişmeyen şey, o beşiktaş'a giden ağaçlı yol.
benim hayatımdaki büyük bir takıntımdır.
bahar geldiğinde, o ağaçlı yoldan geçerek giderdim fakültenin olduğu beşiktaş sahiline. yavaş yavaş yürürdüm yol hiç bitmesin diye. diskmenimi kulağıma takar, ne gelirse onu dinlerdim.. ama en çok "sleeping with the ghosts" zamanını hatırlıyorum galiba. "brian molko kadın mı erkek mi allasen?" ... "ama bu english summer rain de çok acayip şarkıymış canım!" .. giriş parçasını yolun başına ayarlardım.. ki hiç bitmesin o şarkı. "Always stays the same, nothing ever changes, English summer rain seems to last for ages..."
ağladım, sevindim, durdum.. ama o ağaçlı yoldan hiç vazgeçmedim.
bahar gelsin bir zahmet, bu nedenle.
çok pis yürüyesim var.
